Zsxcv-b

Prsut http://iczarnogora.pl/przysmaki-czarnogory/ Z każdej podróży przywożę zawsze oprócz wspomnień i fotografii, jakieś ciekawe przepisy i nowe doznania dla podniebienia. Smak nawet tych samych potraw w różnych krajach jest inny. Spróbujcie pomidorówki, która jest dostępna praktycznie wszędzie. W każdym z miejsc będzie smakować inaczej. Jedne nam bardziej podejdą, inne mniej. Zawsze jednak warto spróbować, a nuż znajdziemy kolejny smaczny produkt. Potem staram się znaleźć je w sklepie i przywieźć do domu. I tak z Włoch przywożę sery dojrzewające, które są w stanie przetrwać podróż  i nalewki alkoholowe. Z Grecji zazwyczaj oliwki i oliwę. Z państw Bałkańskich różnie, głównie wino, czasem sery i suszone szynki oraz pasty z warzyw w słoikach (typu Ajwar itp.). Staram się też popróbować nowych smaków miodu, wziąć paczkę - dwie przypraw i czasem jakieś słodycze. A Wy co wiezie ze sobą z wakacji?

Mam w zanadrzu kilka historii z życia, z kategorii samochodowej. Pamiętam jak dziś, jak pierwszy raz próbowałam sama zatankować. Elegancko podjechałam na stację benzynową, wysiadam, biorę wąż z dystrybutora i on coś nie chce współpracować. Ciągnę i ciągnę bo jest za krótki, benzyna zaczyna wypływać z rury, bo przez przypadek duszę zwolnienie blokady i dostaję oczu jak pięć złotych. Paliwo mam na butach i spodniach. Tragedia. Na to wszystko wychodzi pan z obsługi stacji i pyta z uśmieszkiem czy pomóc. No raczej. Potem czuję się jak blondyna u mechanika samochodowego, a miało być tak dobrze. Jeszcze jako młody kierowca, to właściwie była moja pierwsza, dłuższa jazda samochodem. Wracałam z drugiego końca miasta, już mocno wieczorową porą. Nagle patrzę w tylne lusterko, za mną jedzie policja. Tak się zdenerwowałam, mimo regulaminowej prędkości, że z tego wszystkiego stwierdziłam że zjadę im z drogi i wjadę na drugi pas. Włączyłam migacz, zamknęłam oczy i jadę. Oni postanowili zrobić

Taak zaszalałam. Obejrzałam, a raczej starałam się obejrzeć tegorocznego kandydata do Oscara, co przeważnie wbrew pozorom nie wróży zbyt dobrze. Toni Erdmann   to niemiecki kandydat do nagrody za nieanglojęzyczny film. Dobrze, że jej nie zdobył. Film trwa prawie 3h.. nie dotrwałam do jego końca. Nie da się. Proszę mi wytłumaczyć, gdzie miałam się śmiać. Przez prawie 2 godziny nie było nic śmiesznego. Nic. Stary dziad chodził za swoją córką, która w Rumunii próbowała zdobyć kontrahentów. No boki zrywać. Nie rozumiem tego filmu i chyba nie chcę więcej oglądać niemieckich komedii, skoro mają one tak wyglądać O.o